Leuvense kroonprins of Parys aan de Dijle?

De wil van een zoveelste peiling kan grillig zijn maar één ding staat muurvast: Leuven zal na 14 oktober nog hooguit enkele maanden Tobbackgrad zijn. De inmiddels 80-jarige Louis geeft na 23 jaar socialistisch bestuur de sleutels van ‘zijn’ Leuven door aan een ander. Aan wie? Bij voorkeur aan eigen schepen en partijgenoot Mohamed Ridouani. Maar met een ambitieuze N-VA en Lorin Parys liggen er kapers op de kust.

Een bitse strijd tussen de socialisten en Vlaams-nationalisten tekent zich af met de andere partijen als scherprechter. Hoewel rood samen met zijn christendemocratische coalitiepartner inlevert, liggen de kaarten voor een nieuw links Leuven vlak voor de einsprint toch nog altijd bijzonder gunstig.

Links triootje

Gejuich en nagelgebijt op mening partijsecretariaat.We blikken even terug op de recentste peilingen van Het Nieuwsblad. Daarin krijgen de huidige bestuurspartijen klappen maar bloeit Groen op het linkerrijvak wel helemaal open. Met respectievelijk 24,9% en 23,6% voor sp.a en Groen kunnen de twee partijen in alle rust hun derde bedpartner uitkiezen. Dat er in een triootje met CD&V (10%) voor een centrumlinks bestuur wordt gekozen is niet eens zo ondenkbaar.

De N-VA daarentegen kan ondanks twee zetels winst geen Antwerps bestuursscenario met de Christendemocraten en Open Vld uit zijn hoed toveren. Onder de huidige peilingen is dat mathematisch onmogelijk. Sp.a is uitgesloten, Groen erbij nemen bijzonder twijfelachtig bij een sterk rood blok. Of zoals Parys het zelf verwoordt op zijn facebookpagina: ‘Wie centrumrechts wil maar niet N-VA stemt, loopt het risico een rood-groene meerderheid in het zadel te hijsen.’

Of-of

En laat nu net een nieuw links hoofdstuk niet in de gele agenda staan. Met het einde van een tijdperk in zicht dient zich namelijk een opportuniteit aan in Vlaanderens bekendste universiteitsstad. Want vergis u niet, hoewel de schijnwerpers op het Antwerpen van De Wever staan gericht, worden in sleutelsteden als Gent en Leuven de grootste schaduwgevechten uitgevochten. Que? Schaduwgevecht? De bitsige tweestrijd tussen N-VA’er Lorin Parys en socialistisch ‘kroonprins’ Mohamed Ridouani neemt de allures van een gemediatiseerde bokswedstrijd aan. De Leuvenaar zou bijna vergeten dat er nog andere partijen op de kieslijst staan.

‘Leuven moet kiezen tussen ons en de N-VA’, liet Ridouani zich onlangs nog in een dubbelinterview met zijn directe tegenstander in Knack ontvallen. ‘Een Marokkaan of een homo’, stelt Parys het iets ludieker. De verkiezingen stevenen af op een duidelijk of-of-verhaal en geen en-en-verhaal. Dat N-VA in bed duikt met sp.a is uitgesloten. Daarvoor liggen de standpunten te ver uit elkaar en dat lieten beide partijen ook al vaak genoeg weten.

Tussen pot, pint en Theo Francken

Nochtans was het water tussen de twee hoofdrolspelers ooit minder diep. Parys, toen nog aangesloten bij de VLD, maakte samen met Ridouani deel uit van de Leuven five, een informeel debatgroepje van vijf jonge politici uit het Leuvense waaronder Theo Francken. Tussen pot en pint discusiërden de vijf, elk uit een andere partij, over alles wat Leuven aangaat. Het initiatief kwam er trouwens op aangeven van Parys die in 2009 in een opiniestuk de politieke stilstand aankloeg en voor meer samenwerking over de partijgrenzen heen pleitte.

‘Je kan in de huidige politiek niet veel meer doen zonder dat je met drie partijen bent’, klonk het toen nog bij Ridouani. Geen profetische woorden: niet veel later slaagde sp.a er in om de Leuvense tandem enkel met CD&V te berijden.

Er leefde onder de vijf nog de gedachte dat politiek geen zero-sum game hoefde te zijn. Zelfs in het gezegende verkiezingsjaar 2012 bleven ze elkaar zien.

#MeemetMo

Maar dat was dus voor Parys de overstap naar de N-VA maakte en Ridouani werd gebombardeerd tot kroonprins van King Louis. Elk gaat zijn eigen kant uit. Hoewel Parys zich nooit als een hardliner binnen de partij uitte, trekt hij in Leuven wel de gekende N-VA-lijn door. Met ‘Veilig thuis in een welvarend Leuven’ trekken de Vlaams-nationalisten ook in de Dijlestad duidelijk de veiligheidskaart. Onder andere een cameraschild rond de stad, een permanent geopend politiekantoor op de Grote Markt en een extra interventieteam geven die ambitie kleur. Daarnaast komt ook het thema identiteit aan bod en moet slimme technologie Leuven naar de eenentwintigste eeuw loodsen.

Parys bewandelde de afgelopen weken het lokale draaiboek voor een bredere Vlaamse N-VA-campagne terwijl de Leuvense sp.a-afdeling met de hippe slogan Mee met Mo het spel een stuk persoonlijker speelde. Ridouani wil zich duidelijk profileren als gezicht van het nieuw socialisme. De directe Tobback-stijl ligt daarbij niet in zijn aard. Sterker, het aanpakken van de wooncrisis die Tobback de afgelopen jaren niet onder controle kreeg, is een van de speerpunten naar 14 oktober toe.

Zenuwachtigheid

Maar het programma lezen als een afrekening met zijn leermeester is niet aan de orde. Eerder is de zenuwachtigheid voor de Vlaamse Alliantie tussen de regels duidelijk voelbaar. Kernwoorden als ‘verbinding’ en ‘polarisatie’ komen net iets te vaak terug om niet subtiel naar het onder links gedeelde imago van de N-VA te verwijzen. Of hoe in tegenstelling tot zes jaar geleden, met de N-VA als underdog, de verhoudingen van de Wetstraat hun weg naar de Grote Markt hebben gevonden.

De zenuwachtigheid in het publieke debat vertaalde zich overigens deze zomer al in enkele schermutselingen. Zo werd de campagnecaravan van Parys in brand gestoken en bekladde een vandaal een Leuvense moskee met hakenkruis en de tekst ‘Alle bruine buite. Stem N-VA’. Beide partijen distantieerden zich voor de duidelijkheid van de voorvallen maar het mag duidelijk zijn dat de zenuwen zowel op het stadhuis als in de straat in aanloop naar 14 oktober strak gespannen staan. Afspraak op zondag.