interview> ”Wie één keer per week zat is, is een alcoholicus”
Interview Michaël Niclaus
Michaël Niclaus was ooit verslaafd aan alcohol. Nu wil hij jongeren bewust maken van de gevaren ervan. “Drinken voor de fun? Ik zie weinig fun als ik ‘s avonds door de Overpoort loop.”
Het was veruit de strafste stem op het alcoholdebat van studentenkoepel LOKO: Michaël Niclaus, 30 jaar, waarvan 7 jaar vol katers, zwarte gaten en ellende. Nu is hij een cleane alcoholconsulent, die ook nog eens lezingen geeft en boeken schrijft aan de lopende band. De rode draad door dat alles? Zijn genadeloze blik op het fenomeen alcohol. De man viel op door zijn onverbloemde visie op alcohol. “Studenten hebben massaal een alcoholprobleem,” liet hij toen optekenen.
Hoe heeft jouw alcoholverslaving zich ontwikkeld?
Michael Niclaus: «Zoals die van velen, met een paar pintjes na het voetballen. Al snel was ik regelmatig dronken. Toen ik 16 was, kon ik niet meer uitgaan zonder zat thuis te komen.»
Had je verslaving een grote invloed op je studies?
Niclaus: «Neen, want tijdens de examens dronk ik niet. Mijn punten bleven dus goed, maar werden tegelijk een soort susmiddel voor mezelf. Twee keer goede cijfers halen was een vrijgeleide om me de rest van de tijd lam te zuipen.»
«Mensen beginnen pas na te denken over hun alcoholgebruik als er iets ergs gebeurt: een vechtpartij, een foute onenightstand of een auto-ongeval. Tot dan is er geen probleem, tot je begint na te denken waarom je eigenlijk alcohol drinkt.»
BRAAKSEL
Wanneer stelde jij jezelf voor het eerst die vraag?
Niclaus: «Op mijn 25ste trok ik naar het Dourfestival. Drie dagen was ik van de wereld. Terug thuis vertelde mijn vader me dat ik met mijn zatte praat in Het Journaal was beland. “Wat is jouw doel in het leven?” vroeg hij mij.»
«Dat kwam aan. Ik ben boeken beginnen lezen over alcohol. Uiteindelijk las ik een boek van Alan Carr, Stoppen met alcohol. Na 70 pagina’s wist ik dat ik nooit nog een druppel wilde aanraken.
Wat betekende die beslissing voor je sociale leven?
Niclaus: «Van de vrienden waarmee ik toen pinten ging hijsen, zie ik er nu nog twee of drie. De rest zie ik bewust niet meer. Ik beschouw dat niet als een verlies, maar als een bewuste keuze voor een ander leven.»
Waar eindigt voor jou gezond alcoholgebruik en begint het probleem?
Niclaus: «Eerlijk? Wie één keer per week zat, is voor mij een alcoholicus.»
Is dat niet wat te extreem? Je kunt perfect één keer per week dronken zijn en drie of vier dagen in die week niet drinken.
Niclaus: «Dat is extreem, maar enkel zo kan ik mensen laten nadenken. Het gaat voor mij om die ene keer dat je jezelf niet in de hand hebt. Waarom kiezen mensen ervoor om dronken te worden?»
Velen zullen antwoorden met: “Voor de fun.”
Niclaus: «Ik zie weinig fun als ik ‘s avonds door de Overpoort in Gent loop. Ik zie braaksel, agressie, ongewenste intimiteiten en vechtpartijen. Als dat je definitie van fun is, dan heb je een probleem.»
"Zolang er niks ergs gebeurt, denk je niet na over alcohol"
BIER STINKT
Bestaat gezond alcoholgebruik voor jou?
Niclaus: «De grens tussen gezond en problematisch alcoholgebruik is héél dun. Op een terras drinken studenten gemakkelijk drie trappisten leeg in twee uur. Is dat gezond? Ik weet het niet. Iemand die het bij één pintje of wijntje wil houden, krijgt constant te horen dat eentje geentje is.»
Wat is er mis met een pintje drinken om de smaak? Bij een wijndegustatie is het toch ook niet de bedoeling om dronken te worden?
Niclaus: «Hoe smaakte je eerste pint? Vreselijk, toch? De samenleving leert je om alcohol gaandeweg lekker te vinden. Ik heb altijd geleerd om enkel naar mijn lichaam te luisteren. Dat zegt me dat bier stinkt en niet lekker is. Toch drinken we, omdat de media ons al jaren zeggen dat het fantastisch is.»
Niet altijd. In series zijn personages regelmatig verslaafd, met alle gevolgen van dien.
Niclaus: «Alcoholverslaafden in series zijn bijna altijd sukkelaars. Zatte Rita is ons stereotype van een verslaafde, een sukkel die ligt te shaken met de fles in de hand. Door ons dat beeld voor te houden, moeten we ons eigen gedrag niet in vraag stellen.»
“Alcohol is de gevaarlijkste bucht die er bestaat”
PSYCHOLOGIE
Moeten de media dan voorzichtiger omgaan met alcohol? Wil je bijvoorbeeld alcoholreclame van het scherm bannen?
Niclaus: «Totaal niet, iedereen doet wat hij zelf wil. Voor mij mag je reclamespots uitzenden voor cocaïne. Alleen zouden mensen daar dan wél een probleem mee hebben, terwijl bierreclame perfect aanvaard is.»
«Net daarom is alcohol de gevaarlijkste bucht die er bestaat. Het is een vanzelfsprekendheid in onze maatschappij. Wanneer je doorhebt dat het je wel degelijk in de problemen brengt, is het meestal te laat.»
Vandaag ben je alcoholconsulent. Hoe ga je te werk?
Niclaus: «Ik ben ooit begonnen aan een opleiding klinische psychologie, maar na twee bladzijden lezen in het handboek heb ik het opgegeven. De psychologie stopt iedereen in hokjes. Zelfs rouw is voor hen een aandoening, die met een pilletje kan opgelost worden.»
«Ik ga enkel af op mijn ervaring als alcoholicus. Ik vertrek vanuit de redenen waarom iemand drinkt. Vaak komt daar dan uit dat die persoon van iets probeert weg te vluchten door alcohol. Uiteraard een slecht idee, maar zolang iemand dat niet inziet, zal hij niet stoppen. Pas als je ziet dat alcohol geen enkel voordeel heeft, kun je afstand nemen.»
